poniedziałek, 30 listopada 2009

Kino Filmów Dokumentalnych vol. 10



Dziesiąty pokaz w ramach Kina Filmów Dokumentalnych już 7. grudnia (pon)! Zapraszamy na projekcję dwóch obrazów:

- "7xMoskwa" reż. Piotr Stasik, 19 min.
- "7915 km" reż. Nikolaus Geyrhalter, 106 min.

Rozmowę z Piotrem Stasikiem poprowadzi Mateusz Werner *

gdzie: Nowy Wspaniały Świat, ul. Nowy Świat 63, róg Świętokrzyskiej
kiedy: 7. grudnia, godzina 19:00


Mateusz Werner – doktor nauk humanistycznych. Absolwent polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego i Szkoły Nauk Społecznych przy Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Junior Fellow wiedeńskiego Instytutu Nauk o Człowieku. Krytyk filmowy i literacki. Współtworzył programy filmowe w telewizji publicznej: „Seans filmowy" (2 Program TVP) i „Pół serio" (1 Program TVP). Przez kilka lat kierował Galerią Sztuki Filmowej w warszawskiej Zachęcie. Współtworzył i kierował Działem Filmowym w Instytucie Adama Mickiewicza, gdzie pracuje do dziś jako kurator programu filmowego. Współpracuje z pismami filmowymi: „Film", „Kino"


///



7 × MOSKWA/ 7 × Moscow
Reżyseria/ Directed by: Piotr Stasik, Produkcja/ Production: Eureka Media, Telewizja Polska, Polska 2005/ Poland 2005, 19 min.


Dokument Piotra Stasika można porównać do poezji bez słów. Widzimy siedem długich ujęć pokazujących Moskwę. Punkty, w których ustawiono kamerę, nie zostały bynajmniej wybrane przypadkowo: to charakterystyczne, newralgiczne i całkowicie różne miejsca stolicy Rosji. W każdym ujęciu coraz głębiej wchodzimy w materię miasta i odkrywamy jego rzeczywistość. Film powstał w ramach projektu "Rosja-Polska. Nowe spojrzenie" (edycja I) realizowanego przez Instytut Adama Mickiewicza i Eureka Media przy wsparciu Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.





7915 km
Reżyseria /Directed by: Nikolaus Geyrhalter
Produkcja /Production: Nikolaus Geyrhalter Filmproduktion, Austria, 2008
106 min



7915 km to odległość, jaką pokonują kierowcy samochodów i motocykli, uczestniczący w rajdzie Dakar (poprzednio funkcjonującym pod nazwą Paryż – Dakar). To także tytuł kolejnego filmu Nikolausa Geyrhaltera. Miłośnicy motoryzacji nie zobaczą w tym filmie jednak ani jednego ryczącego automobilu, za którym unosiłyby się chmury piasku i pyłu. Jedynym dowodem na to, że wszystkie miejsca, do których dotarł dokumentalista, poruszając się tą samą trasą co rajd, faktycznie przez chwilę stały się świadkami gigantycznego spektaklu o wątpliwym sensie, są ślady kół, głębokie koleiny przecinające afrykański krajobraz. Geyrhalter pokazuje miejsca, które kierowcy rajdu minęli w pędzie, nie przypuszczając nawet, kim są ludzie, którzy w nich żyją, i z jakimi problemami muszą borykać się na co dzień. Z pędem niewidocznych w kadrze, ale obecnych w świadomości widzów samochodów kontrastuje spokój kamery Geyrhaltera. I znów – nie ogranicza się ona do barwnych ciekawostek z dalekich, obcych miejsc. Bo tak pokazują trasę rajdu kamery telewizyjne transmitujące wydarzenie. Rajd trwa dwa tygodnie, austriacki dokumentalista potrzebował 4 miesięcy, aby pokonać tę samą odległość. Dla Geyrhaltera stosunek Europejczyków do Afryki cechuje nadal postawa kolonialna. Jednym z jej przejawów jest organizowanie kosztującego wiele milionów euro rajdu na terenie krajów, które borykają się z zaspokojeniem podstawowych potrzeb mieszkańców. Europejczycy traktują Afrykę tylko jako spektakularną scenografię dla medialnego wydarzenia. Jednocześnie boją się jej – angażują ogromne środki finansowe w systemy ochrony wybrzeży, aby nie dopuścić do nielegalnej emigracji afrykańskich uchodźców. Tymczasem dzięki filmowi Geyrhaltera na krótkim w skali kontynentu odcinku 7915 km poznajemy wyjątkowych ludzi, którzy walczą o godność osobistą i starają się podejmować życiowe decyzje w zgodzie ze swoją tożsamością.
http://www.docreview.pl/2009/index.php?option=com_content&task=view&id=296

wtorek, 17 listopada 2009

Kino Filmów Dokumentalnych vol. 9 [zdjęcia]

Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy przybyli na dziewiątą odsłonę Kina Filmów Dokumentalnych. Obejrzeliśmy "Matkę" w reżyserii Jakuba Piątka (rozmowę z nim poprowadziła p. Irena Gruca-Rozbicka) oraz "W czterech ścianach" Aleksandry Westmeier.

Udało nam się również zaprezentować twórczość młodych filmowców z projektu VIDEONOTACJE (tutaj http://videonotacje.blogspot.com/ reszta etiud).

Spotkanie zorganizowaliśmy przy współpracy z Krytyką Polityczną oraz Against Gravity (Planete Doc Review).

Kolejne KFD już w 7. grudnia 2009. 

Kino Filmów Dokumentalnych vol. 9

Kino Filmów Dokumentalnych vol. 9

Kino Filmów Dokumentalnych vol. 9

Kino Filmów Dokumentalnych vol. 9

wtorek, 10 listopada 2009

Kino Filmów Dokumentalnych vol. 9 - 16. listopada, g. 19:00, Nowy Wspaniały Świat




Dziewiąta odsłona Kina Filmów Dokumentalnych już 16. listopada. Zapraszamy na projekcję dwóch dokumentów:
- "Matka" reż. Jakub Piątek, 15 min
- "W czterech ścianach" reż. Alexandra Westmeier, 86 min.

spotkanie Jakubem Piątkiem poprowadzi pani Irena Gruca-Rozbicka.

gdzie: Nowy Wspaniały Świat, ul. Nowy Świat 63, róg Świętokrzyskiej
kiedy: 16. listopada, godzina 19:00



WSTĘP WOLNY.

///



"W czterech ścianach" Allein In vier Wänden
film dokumentalny, Niemcy, 2007, 86 min, reżyseria: Alexandra Westmeier.



120 dzieci. 120 historii, w które trudno uwierzyć. Mają za sobą kradzieże, morderstwa. Nie mają nawet 14 lat, a wolą siedzieć za kratkami w uralskim więzieniu niż żyć na wolności. Tutaj mogą być tym, czym naprawdę są - dziećmi.

Właśnie przywieźli Loszę. Nie pozwolili mu się nawet pożegnać z matką. Dwa lata go nie zobaczy - takie jest prawo. Losza, łykając łzy, próbuje odnaleźć się w nowej sytuacji. Tola ma 14 lat i zabójstwo na koncie. Niedługo wyjdzie. Nie ma jednak dokąd pójść. Mieszkańcy wioski, z której pochodzi, nie znają litości. "Nie chcemy szczeniaka. Niech zginie". 120 dzieci. Możemy widzieć w nich bandytów, lecz jeśli nikt nie zobaczy w nich dzieci, nie pomoże wyrwać się z zaklętego koła przestępczości, po latach, już jako dorośli, znowu wrócą do więzienia.


///

KFD organizujemy wspólnie z Against Gravity (Planete Doc Review) i Krytyką Polityczną.

Polecamy: "Oblicza Rosji"




„Oblicza Rosji” – zestaw filmów dokumentalnych na DVD.

1.Durakowo, wioska głupców, reż. Nino Kirtadze, Francja 2007, 91 min.
2.Rublowka, reż. Irene Langemann, Niemcy 2007, 94 min.
3.W czterech ścianach, reż. Alexandra Westmeier, Niemcy 2007, 85 min.
4.Borys Ryży – historia poety, reż. Aliona van der Horst, Holandia 2008, 60 min
5.Elektryczka, reż. Maciej Cuske, 18 min
6. 7x Moskwa, reż. Piotr Stasik, Polska 2005, 19 min.
Sześć dokumentów umieszczonych w tym pakiecie – to głęboko pouczająca podróż po współczesnej Rosji i jej skrajnościach. Od pałaców, stawianych seryjnie na wzór XIX-wiecznych arystokratycznych rezydencji, wzdłuż szosy zwanej Rublowką, gdzie mieszka Putin, Jelcyn, „nowi Ruscy”, ale też Roztropowicz, córka Szostakowicza i potomkowie carskiej rodziny Romanowów – po bloki Jekaterynburga, gdzie mieszkał młody poeta „straconego pokolenia” pieriestrojki (Borys Ryży – historia poety), zanim popełnił samobójstwo w 2001. Schodzimy jeszcze niżej, do bandyckich lepianek, z których wywodzą się chłopcy z poprawczaka, o jasnym, szczerym spojrzeniu, skazani za kradzieże i zabójstwa (W czterech ścianach).


Jest tu jeszcze inny dom poprawczy, założony przez byłego wojskowego, związanego z partią „Narodnaja Wolja”, zwany przez niego „poligonem kształcenia człowieka”. Zbudował dwór, stworzył feudalną społeczność, opartą na absolutnym posłuszeństwie wobec przywódcy, którego dewizą jest: „Bóg na niebie, car na ziemi” (Durakowo –wioska głupców). Charyzmatyczny Michał Fiodorowicz o niedźwiedziowatych kształtach, z krzyżem prawosławnym na piersiach, przyjmuje do swojego schroniska zagubionych młodych. Może jest kimś w rodzaju rosyjskiego Kotańskiego, który stawia na nogi nałogowców? Gruzińską reżyserkę, Nino Kirtadze, interesuje głównie jego wizja rosyjskiego społeczeństwa, tak charakterystyczna dla współczesnych autorytarnych tendencji.
Jest to wizja podupadłego imperium, atakowanego przez siły zachodniej demokracji, działające rozkładowo na rosyjską duszę. Przeciwko Rosji toczy się wojna – wywodzi Michał Fiodorowicz – Rosja potrzebuje silnej władzy. Jej wcieleniem jest Putin. Jego antytezą – Gorbaczow. Pieriestrojka przełomu lat 80. i 90. zostawiła w przeciętnym Rosjaninie złą pamięć. To wtedy – tłumaczy bohater Durakowa – otwarto na oścież okno do Europy i zapomniano je zamknąć; powstał przeciąg. To wtedy, na naszą zgubę – wywodzi dalej – otwarto tamy wolności słowa i braku odpowiedzialności za nie. Potrzebny jest sojusz silnej władzy, wojska i cerkwi.
Dystrybucja:
Against Gravity www.againstgravity.pl | Mayfly www.mayfly.pl

czwartek, 5 listopada 2009

Jacek Socha w Dwutygodniku o "Chemii" Pawła Łozińskiego

"Inaczej niż telenowela" Jakub Socha / Dwutygodnik

Najnowszy film Pawła Łozińskiego „Chemia” 24 października został uhonorowany Prix Europa 2009 w kategorii filmu dokumentalnego. To z pewnością najbardziej prestiżowa nagroda w kolekcji tego utalentowanego filmowca

Urodzony w 1965 roku Paweł Łoziński jest synem klasyka polskiego dokumentu Marcela Łozińskiego. I choć w książce „Debiuty polskiego kina” opowiadał, że od najmłodszych lat towarzyszył ojcu w jego pracy w montażowni, gdzie rysował na taśmie filmowej swoje małe dzieła, początkowo nic nie wskazywało na to, by chciał podtrzymywać rodzinne tradycje. Po krótkim pobycie na Wydziale Fizyki UW, pracował jako malarz przejść podziemnych, magazynier i sklepikarz. Po czterech latach, jak mówi Łoziński w rozmowie z Markiem Hendrykowskim, przyszło olśnienie, a za nim postanowienie, że koniec z „głupimi zajęciami”.

[więcej na http://www.dwutygodnik.com/artykul/574-inaczej-niz-telenowela.html ]